Οι Νορβηγοί του Αυγούστου, οι Λετονοί του Σεπτεμβρίου, οι Σλοβάκοι του Οκτωβρίου, οι Ιρλανδοί του Νοεμβρίου. Τι κοινό συνδέει τις τέσσερις ομάδες που έχουν φιλοξενήσει την Εθνική, αυτή τη σεζόν; Το ίδιο μάταιο αγκομαχητό, απέναντι στην ελληνική προσωπικότητα. Στην ελληνική αίσθηση υπεροχής. Οσλο, Ρίγα, Μπρατισλάβα, Δουβλίνο. Διπλό, διπλό, διπλό, διπλό. Πάντοτε με το +1 γκολ.

Τα αγόρια του Τραπατόνι έδωσαν το 110%. Υπερπροσπάθησαν. Η υπερπροσπάθειά τους απορροφήθηκε, ώσπου κατεπνίγη, με την ήσσονα προσπάθεια των αγοριών του Φερνάντο Σάντος. Μ’ ένα, ζήτημα, 30%. Σβηστά. Πέντε-δέκα λεπτά κυκλοφόρησαν τη μπάλα οι δικοί μας, σ’ ένα ανεκτό επίπεδο. Αρκούσαν, για να τη χάσουν απ’ τα μάτια τους οι άλλοι. Μπήκε το γκολ. Τέλος. Δεν θα το ανταπέδιδαν, ούτε στην άλλη ζωή.

Διαβάστε όλο το σχόλιο στο gazzetta.gr

Euro 2012 Εθνική Ελλάδας